“Kijk op LVB” een plan om mensen met een LVB in Rotterdam beter te helpen

In Rotterdam is er tijdens een proces wat enkele jaren heeft geduurd en wat nog steeds verder gaat, een start gemaakt met het verbeteren van de dienstverlening en hulpverlening aan Rotterdammers met een LVB. Het proces is gestart met het laten uitvoeren van twee onderzoeken waarbij is gekeken of de Rotterdamse werkwijze voldoende rekening houdt met mensen met een LVB. Conclusie was dat er nog veel valt te verbeteren. Vervolgens is er op basis van de gesignaleerde knelpunten, een stadsbreed verbeterplan opgesteld met daarin een groot aantal deelplannen per vindplaats.

Het plan bevat acties op drie niveaus:

1. bij de reguliere werkwijze van de gemeente Rotterdam moet rekening worden gehouden met de mogelijkheden van mensen met een LVB. Hierbij is het niet belangrijk om te weten of iemand een LVB heeft;
2. wanneer iemand extra ondersteuning nodig heeft om in de samenleving te kunnen functioneren, is het wel belangrijk om de LVB te herkennen zodat vervolgens de juiste ambulante ondersteuning kan worden ingezet;
3. wanneer iemand met een LVB 24 uur per dag ondersteuning in de nabijheid nodig heeft en daarom plaatsing in een intramurale voorziening nodig heeft, is het ook belangrijk om te weten dat er sprake is van een LVB. De client kan dan in een voorziening met de juiste, dus met een op de LVB afgestemde ondersteuning, worden geplaatst.

De grootste uitdaging tot nu toe is dat binnen het grote zorg – en ondersteuningssysteem van de gemeente Rotterdam tijdig een LVB wordt herkend en onderkend zodat de juiste ondersteuning kan worden ingezet. Een hardnekkig misverstand blijft dat veel hulpverleners denken dat zij op basis van alleen één of meerdere gesprekken met een Rotterdammer, altijd een (vermoeden) van een LVB kunnen vaststellen. Ze willen daarom vaak ook alleen maar een screener (bijvoorbeeld een SCIL) gebruiken om een vermoeden van een LVB vast te stellen wanneer ze zelf al een vermoeden hebben dat er sprake is van een LVB. Deze screener is echter juist ontwikkeld om een vermoeden van een LVB vast te stellen voor al die gevallen dat dit niet lukt op basis van alleen gesprekken. Het gevolg hiervan is dat bij veel mensen een LVB niet wordt ontdekt met als gevolg dat ze bijvoorbeeld vaak onterecht in de GGZ worden geplaatst. Daar worden ze jammer genoeg meestal niet goed geholpen, sterker nog, de situatie kan daar zelfs door verslechteren.